Uzbrojony w nową chemię modelarską oraz po obejrzeniu kilku przydatnych filmów w internecie, zabrałem się za malowanie modelu. Podzieliłem proces malowania na kilka etapów. Przed Wami to, co udało mi się dotychczas wykonać.
Prace nad modelem idą do przodu. Montaż przebiegł bez problemu. Wszystkie części są bardzo dobrej jakości i bez problemu pasują do siebie. Sklejanie tego modelu przyniosło mi wiele radości.
Od zawsze interesowałem się lotnictwem. Ten temat jest więc moim modelarskim numerem jeden. Pojazdy wojskowe traktowałem po macoszemu i nie zwracałem na nie szczególnej uwagi. Niestety, moje preferencje modelarskie nijak mają się do umiejętności. Modele samolotów są bardzo wymagające i wrażliwe na niedoskonałości, przez co mój perfekcjonizm stale wystawiany jest na ciężkie próby. Wozy pancerne natomiast nie potrzebują perfekcji, wręcz pożądają odrobiny przypadkowości, przez co wybaczają błędy. Dlatego też powracam do pancerki, przymierzając się do modelu radzieckiego niszczyciela czołgów, postrachu “niemieckich kotków”, czyli ISU-152. Tym razem jednak w mniejszej skali.
Na horyzoncie pojawił się nowy projekt – samolot F4U Corsair w skali 1/72 od firmy Tamiya. Nigdy jeszcze nie sklejałem modelu tej firmy, a jest ona powszechnie uważana za jedną z najbardziej dopracowanych, choć czasami ubogą w detale. Po przyjrzeniu się zawartości pudełka, muszę przyznać że coś na rzeczy w tym jest.
Na książkę tą trafiłem w jednym z hipermarketów w Łodzi. Mając na względzie zainteresowanie żołnierzami Cichociemnych, zakupiłem ową pozycję. Trochę rozczarowałem się w domu, ponieważ o Cichociemnych jest tam zaledwie wzmianka. Książka poświęcona jest przede wszystkim 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej (w skrócie SBS) oraz Samodzielnej Kompanii Grenadierów (w skrócie SKG). Niemniej podczas lektury, początkowe rozczarowanie przeistoczyło się w duże zainteresowanie.
Moje zmagania nad modelem Mig’a 15 dobiegły końca. Postanowiłem z kilku powodów nie zamieszczać pełnego warsztatu. Między innymi chciałem skupić swoją uwagę na zabawie przy budowie. Pojawiły się też spore problemy przy malowaniu (o tym poniżej). Mimo wszystko miło spędziłem swój czas nad tym projektem. Zapraszam do oglądania.
Tak sobie siedzę i myślę nad znalezieniem interesującego tematu na nowy wpis. Długo nic, aż w końcu pomysł przyszedł do mnie podczas oglądania zdjęć z wakacji. W zeszłym roku zwiedziłem m.in. bunkier – schron kolejowy w Konewce, niedaleko Tomaszowa Mazowieckiego w woj. łódzkim. W miejscach tego typu znajduje się coś, co zawsze przykuwało moją uwagę. Mianowicie nawiązujące tematyką modele redukcyjne, które są tam eksponowane. Postanowiłem podzielić się z Wami swoimi rozmyśleniami na ten temat.
Niedzielny, deszczowy wieczór. Najchętniej potrzymałbym w ręku szklaneczkę z whisky i posłuchał starych, jazzowych utworów. Niestety praca jak igła kłuje w te małe marzenia i przebija je niczym balon. Niemniej jednak coś tam z klimatu pozostało, więc postanowiłem zdmuchnąć kurz z moim zdaniem interesujących filmów traktujących o modelarzach z lat 50 ubiegłego wieku.
Przymierzam się do wykonania modelu samolotu F4U Corsair i potrzebuję zaczerpnąć wiedzy na jego temat. Wpisuję więc odpowiednią frazę w wyszukiwarkę internetową. Mam teraz dostęp do ogromnej ilości informacji, od podstawowych danych technicznych po zdjęcia i schematy. Z coraz większego zagłębiania się w temat wyrywa mnie jednak… dźwięk budzika. Przecieram oczy i patrzę na zegarek. Jest szósta rano. Kątem oka spoglądam na kalendarz: pierwszy grudnia 1993 roku. Jeszcze trzy dni szkoły i weekend. A za pięć dni mikołajki. Dziwny miałem sen, ale jakże piękny. Ciekawe czy człowiek kiedykolwiek będzie miał tak łatwy dostęp do tak ogromnej wiedzy. Ehh, marzenia. Przeciągam się i sięgam z biurka pożyczoną encyklopedię lotnictwa. Indeks, Vought F4U Corsair: strona 145.
Stary, a głupi. W taki sposób określiłbym swoje zmagania z moimi poprzednimi modelami. Były one po prostu kiepskie i męczyły mnie prace przy nich. Wymagały masy poprawek i kombinowania, a rezultaty i tak były mocno średnie. Zacząłem więc wpis od tego niezbyt pochlebnego przysłowia, bo zamiast wziąć się za sensowne produkty, kleiłem g…